Oszustwo

Oszustwo ma zwykle miejsce w sytuacji, w której osoba nieuczciwie składa niezgodne z prawdą oświadczenie celem uzyskania korzyści finansowych lub innych, albo spowodowania strat innej osoby. W tym przypadku osoba działa „nieuczciwe”, jeśli złoży oświadczenie, wiedząc, że może ono być lub jest nieprawdziwe albo mylące.

 

Przykład (1): Jako rzeczoznawca firmy otrzymujemy polecenie ze strony członka wyższej kadry kierowniczej, aby sfałszować zestawienia ilościowe materiałów, które dostarczono i wykorzystano przy projekcie. Tak też robimy, a zestawienia zostają przedłożone właścicielowi projektu celem udokumentowania niezgodnej ze stanem faktycznym faktury. W takim przypadku my sami, kierownik i firma możemy zostać uznani winnymi oszustwa.

 

Przykład (2): Jako rzeczoznawca uważamy, że firmie należna jest płatność ze względu na zmiany. Naszym zdaniem kwota należności wynosi około 50 000 GBP. Do potwierdzenia roszczenia niezbędne są listy obecności oraz dokumentacja dotycząca zatrudnienia. Brak jednak czasu na dokładne oszacowanie roszczenia i sprawdzenie, czy dokumentacja jest prawidłowa, czy też stanowi odpowiedni dowód na poparcie roszczenia. Zgłoszone zostaje jednak roszczenie na kwotę 50 000 GBP, w którym stwierdza się, że przedłożona dokumentacja dotycząca zatrudnienia stanowi odpowiedni dowód na poparcie roszczenia. W takim przypadku możemy zostać uznani winnymi oszustwa, ponieważ zgłosiliśmy roszczenie i dokumenty na jego poparcie, o których wiemy, iż mogą być niezgodne z prawdą.

 

Łapówkarstwo i oszustwo często występują razem.

 

Przykład (3): Jako kierownik projektu zatwierdzamy złożenie zawyżonego roszczenia innej firmie. (Jest to przestępstwo oszustwa.) Inżynierowi projektu ze strony tej firmy wręczamy łapówkę, aby zatwierdził on roszczenie. (Jest to przestępstwo łapówkarstwa.) Tak my, jak i firma możemy zostać uznani winnymi łapówkarstwa i oszustwa. Inżynier projektu może zostać uznanym winnym łapówkarstwa.

 

Przykład (4): Jako kierownik sprzedaży, za pośrednictwem agenta, przekazujemy łapówkę kierownikowi ds. zamówień celem zapewnienia naszej firmie kontraktu. Łapówka zostaje przyjęta. (Jest to przestępstwo łapówkarstwa.) Następnie oświadcza się, że kontrakt został przyznany w sposób uczciwy i prawidłowy ze względu na konkurencyjność oferty. (Jest to przestępstwo oszustwa.) Tak my, jak i firma oraz kierownik ds. zamówień możemy zostać uznani winnymi łapówkarstwa i oszustwa.

Oszustwa projektowe stanowią istotny problem. Chociaż łapówkarstwo zwykle zostaje bardziej nagłośnione, straty finansowe związane z projektem, a wynikające z oszustwa są często o wiele większe, niż przypisywane łapówkarstwu. Oszustwo projektowe może wystąpić na każdym etapie cyklu projektowego.

 

Nieuczciwe roszczenie stanowi częstą formę oszustwa projektowego. Kontrahent może przedłożyć właścicielowi projektu roszczenie umowne, o którym odpowiedzialny kierownik ze strony kontrahenta wie, że jest fałszywe lub zawyżone, lub nie uważa je za zgodne z prawdą. Dla przykładu – kontrahent może przedstawić fałszywe podstawy roszczenia, zawyżyć dochodzoną kwotę lub sfabrykować/sfałszować dowody na poparcie roszczenia. Wielu ludzi źle zakłada, że złożenie zawyżonego roszczenia lub fałszywych dowodów stanowi zgodną uzasadnioną część działalności lub jest uzasadnione, ponieważ zakłada się, że druga strona stosować będzie podobną taktykę. W rzeczywistości natomiast może to stanowić zagrożone karą przestępstwo oszustwa. Nieuczciwe roszczenia z pewnością zgłaszane są przez obie strony umowy. Właściciel projektu popełni przestępstwo oszustwa wobec kontrahenta, jeśli będzie wiedział, że złożone przez kontrahenta roszczenie dotyczące płatności jest uzasadnione, jednak odmówi płatności na niezgodnych z prawdą podstawach.