Łapówkarstwo: Podstawowe zasady

 

Czym jest łapówka? Łapówkę stanowić może dowolna korzyść. Może to być płatność gotówkowa, upominek, udział w imprezie sponsorowanej, opłacenie czesnego, pomoc w uzyskaniu członkostwa w klubie, darowizna na rzecz partii politycznej lub organizacji charytatywnej, opłacenie wakacji lub obietnica zatrudnienia w przyszłości.

 

 Kiedy dochodzi do łapówkarstwa? W kategoriach ogólnych łapówkarstwo ma miejsce, kiedy osoba (bezpośrednio, przez inną osobę lub organizację) oferuje, wręcza, zwraca się o lub uzyskuje korzyść z zamiarem lub wiedzą, iż zostanie ona wykorzystana do nakłonienia kogoś do popełnienia nieuczciwego czynu. Przestępstwo łapówkarstwa może mieć również miejsce w sytuacji, w której osoba odpowiedzialna jest świadoma lub podejrzewa, iż łapówkę zaoferowano, wręczono, zwrócono się o nią lub otrzymano, jednak nie reaguje na sytuację, nie bada jej i nie robi niczego, aby jej zapobiec. Precyzyjna definicja łapówkarstwa zależeć będzie od konkretnej jurysdykcji.

 

Przykład (1): Kierownik sprzedaży oferuje łapówkę kierownikowi ds. zamówień ze strony klienta celem uzyskania zlecenia od jego firmy. Kierownik ds. zamówień odmawia przyjęcia łapówki. Kierownik sprzedaży prawdopodobnie popełnił jednak przestępstwo, kiedy złożył ofertę.

 

Przykład (2): Kierownik sprzedaży wręcza łapówkę kierownikowi ds. zamówień ze strony klienta celem uzyskania zlecenia od jego firmy. Kierownik ds. zamówień przyjmuje łapówkę. Nie składa jednak zamówienia. W takim przypadku kierownik sprzedaży oraz kierownik ds. zamówień mogą ponosić odpowiedzialność za łapówkę mimo to, że zamówienia nie złożono. Przestępstwo łapówkarstwa mogły popełnić obie strony przy wręczaniu i przyjmowaniu łapówki.

 

Przykład (3): Kierownik ds. zamówień ze strony klienta zwraca się o łapówkę do kierownika sprzedaży, stwierdzając, że w zamian za łapówkę złoży zamówienie w firmie wręczającej łapówkę. Kierownik sprzedaży odmawia zapłacenia łapówki. W takim przypadku kierownik ds. zamówień może ponosić odpowiedzialność za łapówkarstwo pomimo tego, że faktycznie łapówki nie otrzymał. Przestępstwo łapówkarstwa mógł popełnić kierownik ds. zamówień zwracając się o łapówkę.

 

Przykład (4): Dyrektor firmy wie, że urzędnikowi państwowemu należy wręczyć łapówkę, aby jego firma mogła zdobyć kontrakt. Przedstawicielowi handlowemu firmy zleca, aby łapówkę wręczył jeden z podwykonawców firmy. Przedstawiciel handlowy załatwia to za pośrednictwem jednego z dyrektorów podwykonawcy. Chociaż dyrektor firmy nie był bezpośrednio zamieszany w łapówkę, najprawdopodobniej i tak popełnił przestępstwo łapówkarstwa. Ponadto firma, przedstawiciel handlowy, dyrektor podwykonawcy, podwykonawca i urzędnik państwowy prawdopodobnie również są winni przestępstwa łapówkarstwa.

 

Przykład (5): Dyrektor firmy nie zlecił żadnych łapówek, podejrzewa jednak (prawidłowo), że przedstawiciele firmy (którzy opłacani są na zasadach prowizji) wręczają łapówki celem uzyskania kontraktów dla firmy. Nie robi niczego, aby zapobiec lub zbadać podejrzenie o łapówkarstwo. Dyrektor firmy prawdopodobnie popełnił przestępstwo łapówkarstwa, bo choć ma możliwość podjęcia kroków mogących zapobiec łapówce nie reaguje na sytuację. Poza tym firma, przedstawiciele i odbiorcy łapówek prawdopodobnie są winni przestępstwa łapówkarstwa.